Rububiyah utawa Tauhid Rububiyah yaiku nyawijekake Allah ing babagan panyiptan, panguwasan lan ngreksa alam. Rububiyah asalé saka tembung basa Arab, yaiku "Rabb" kang ateges bendara utawa gusti. Kanthi tauhid rububiyah, saben wong Islam percaya manawa kang nyipta ngalam donya sak isiné iku namung Allah, kang ngatur lakuné uga Allah, kang paring rejeki marang saben makluk uga Allah, lan namung Allah uga kang nguwasani alam.

Artikel iki bagéyan saka sèri
Islam
Rukun Islam
Sahadat · Salat · Pasa
Jakat · Kaji
Rukun Iman
Allah · Kuran · Malaékat
Nabi · Dina Akhir
Qada & Qadar
Tokoh Islam
Mukamad
Nabi & Rasul · Sakabat
Ahlul Bait
Kutha suci
Mekkah ·Madinah · Yérusalem
Najaf · Karbala · Kufah
Kazimain · Mashhad ·Istanbul
Riyaya
Éjrah · Idul Fitri · Idul Adha
· Asyura · Ghadir Khum
Arsitèktur
Mesjid ·Menara ·Mihrab
Ka'bah · Arsitèktur Islam
Jabatan Fungsional
Khalifah ·Ulama ·
Imam·Mullah·Ayatullah · Mufti
Tèks & Ukum
Kuran ·Kadis · Sunah
Fiqih · Fatwa · Saréngat
Madahab
Sunni
Kanapi ·Kambali
Maliki ·Sapingi
Singah
Rolas Imam
Ismailiyah·Zaidiyah
Liyané
Ibadi · Khawarij
Murji'ah·Mu'taziliyah
Delengen uga
Gapura Islam
Indeks perkara Islam

Konsekuensi Tauhid Rububiyah besut

Anane tauhid rububiyah, banjur ngemu kuwajiban yaiku sawisé anyekseni manawa mung Allah sawiji kang nyipta, nguwasa lan ngreksa ateges kabèh laku kang kagolong ngibadah ing antarané salat, kurban, pasa, kaji, towaf, ndonga/nenuwun, nadar uga mung olèh katujokake minangka ngibadah maring Allah.

Akeh kapracayan wong jawa kang ora patrep karo tauhid rububiyah lan perlu dilurusake, ing antarané sawernaning gugon tuhon, ngramatake papan-papan kang kang kaanggep wingit kaya ta wit gedhé, guwa, gunung, belik/sendhang, sagara kidul, petilasan, kuburan para wali, sunan, para ratu lan liyané. Ing papan iku mau akèh manungsa kang padha ngalap rejeki, pangkat lan jodho. Ing kamangka amung Allah kang bisa nyukupi sawernaning panuwun iku.

Cathetan sikil besut

Pranala njaba besut