Rububiyah
Rububiyah utawa Tauhid Rububiyah yaiku nyawijekake Allah ing babagan panyiptan, panguwasan lan ngreksa alam. Rububiyah asalé saka tembung basa Arab, yaiku "Rabb" kang ateges bendara utawa gusti. Kanthi tauhid rububiyah, saben wong Islam percaya manawa kang nyipta ngalam donya sak isiné iku namung Allah, kang ngatur lakuné uga Allah, kang paring rejeki marang saben makluk uga Allah, lan namung Allah uga kang nguwasani alam.
|
Konsekuensi Tauhid RububiyahBesut
Anane tauhid rububiyah, banjur ngemu kuwajiban yaiku sawisé anyekseni manawa mung Allah sawiji kang nyipta, nguwasa lan ngreksa ateges kabèh laku kang kagolong ngibadah ing antarané salat, kurban, pasa, kaji, towaf, ndonga/nenuwun, nadar uga mung olèh katujokake minangka ngibadah maring Allah.
Akeh kapracayan wong jawa kang ora patrep karo tauhid rububiyah lan perlu dilurusake, ing antarané sawernaning gugon tuhon, ngramatake papan-papan kang kang kaanggep wingit kaya ta wit gedhé, guwa, gunung, belik/sendhang, segara kidul, petilasan, kuburan para wali, sunan, para ratu lan liyané. Ing papan iku mau akèh manungsa kang padha ngalap rejeki, pangkat lan jodho. Ing kamangka amung Allah kang bisa nyukupi sawernaning panuwun iku.